-
1 pokłó|cić
pf Ⅰ vt to sow dissent (kogoś z kimś between sb and sb else)- pokłócił ze sobą siostry he set the sisters at loggerheads- pokłóciły ich interesy they fell out over business- rozstali się pokłóceni they parted in discordⅡ pokłócić się to quarrel; to fall out pot.; to have a quarrel (z kimś o coś with sb over a. about sth)- pokłóciła się z matką she fell out with her mother- pokłócili się o pieniądze they fell out over moneyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokłó|cić
См. также в других словарях:
pokłócić — dk VIa, pokłócićcę, pokłócićcisz, pokłócićkłóć, pokłócićcił, pokłócićcony «przywieść do kłótni, zwaśnić kogoś z kimś; poróżnić» Pokłócił ze sobą siostry. Pokłóciły ich interesy. Rozstali się pokłóceni. pokłócić się «poróżnić się z kimś» Pokłóciła … Słownik języka polskiego
